Oddychanie to najważniejsza czynność życiowa. Kiedy zaczynamy życie, pojawia się oddech, kiedy oddechu brakuje, życie się kończy. Proces oddychania zachodzi bez udziału naszej świadomości. Oznacza to, że na co dzień raczej nie zastanawiamy się nad tym, jak oddychamy. Tymczasem jest to duży błąd. Prawidłowe oddychanie, a więc to, podczas którego wykorzystujemy przeponę ma naprawdę ogromne znaczenie. To, jak oddychanie wpływa na nasz organizm to przedmiot zainteresowania wielu dziedzin medycyny i nie tylko. I tak w położnictwie mówi się o wpływie oddychania na rozluźnienie podczas porodu, a w psychologii o tym, że techniki relaksacyjne wykorzystujące prawidłowe oddychania ułatwiają radzenie sobie ze stresem. Również w sportach walki istotnym elementem jest praca z oddechem. Wiele systemów filozoficznych  - między innymi buddyzm – wskazuje na połączenie aktywności z oddechem. Na uwagę zasługuje też fizjoterapia oddechowa, która stosowana jest w przypadku takich problemów zdrowotnych, jak astma, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc.

Jak wygląda proces oddychania?

Oddychanie to czynność, która w dużej mierze nie jest zależna od naszej woli. Oczywiście mamy zdolność wstrzymania oddechu, ale możemy zrobić to na krótko. Procesem oddychania kieruje ośrodek oddechowy znajdujący się w rdzeniu oddechowym. Stanowi on część ośrodkowego układu oddechowego. Na to, jak pracuje ośrodek oddechowy wpływają bodźce oddziałujące na receptory obwodowe ulokowane w łuku aorty, zatoce szyjnej, błonie śluzowej dróg oddechowych, płucach oraz skórze. Wpływ na to ma również skład chemiczny naszej krwi.

Ośrodek dba o to, aby zarówno głębokość, jak i częstotliwość oddechu były dostosowane do zapotrzebowania na tlen, które może się zmieniać. I tak na przykład kiedy intensywnie ćwiczymy i zwiększa się stężenie dwutlenku węgla we krwi, oddech zostaje przyspieszony. Taka zmiana może pojawić się też na skutek intensywnych emocji. Aby móc osiągnąć relaksację mięśniową oraz odprężenie psychiczne, musimy prawidłowo oddychać.

Jak stres wpływa na nasz organizm?

Stres sprawia, że zmieniają się wskaźniki wegetatywno – somatyczne. Kiedy pojawia się zagrożenie, dochodzi do aktywizacji układu współczulnego, czyli pobudzającej części autonomicznego układu nerwowego. Nadnercza zaczynają wydzielać więcej adrenaliny, podnosi się ciśnienie krwi, serce zaczyna bić szybciej, procesy trawienne zostają zahamowane, a stężenie glukozy we krwi zwiększa się. Stres silnie wpływa zwłaszcza na podwzgórze oraz przysadkę mózgową, sprawia, że nasz organizm zostaje zmobilizowany do reakcji „walcz i uciekaj”. Wszystko to sprawia, że przyspieszony zostaje również nasz oddech.Stres, który nie trwa długo sprawia, że zostajemy zmobilizowani do działania. Jeśli jednak jest to stres długotrwały, sytuacja staje się niebezpieczna. Prowadzi on bowiem do zwiększonego napięcia mięśniowego, tików nerwowych, zaburzeń hormonalnych. Konsekwencją jest nierzadko również zmiana pozycji ciała, która może negatywnie odbić się na pracy narządów wewnętrznych.

Warto przeczytać